Pinnen mag



In de lift van het bejaardentehuis is er tijd genoeg om na te denken. Het duurt een poosje eer de deuren sluiten. Het is een hele klim naar de eerste verdieping en de lift begint er pas na een aarzeling aan. Alle tijd om te lezen wat er aan het prikbord is gehangen.

Een op het eerste gezicht strenge vrouw kondigt haar komst aan. Het leven is geen feest geweest maar ze neemt het niemand kwalijk en ze gaat door met de modeverkoop. Haar bedrijfslogo: en leeg hangertje. Ze komt binnenkort weer langs, van 10 tot 12, met pantalons, gilets en japonnen. "Wij zorgen voor gebak bij de koffie!"

Dat gebakje schept overigens geen verplichting. Je kunt alles vrijblijvend bekijken en passen.

Ik verbaas me over "Iedereen is van harte welkom!" en "Pinnen mag."

Zouden er modeverkopers zijn die in het verleden bepaalde klanten hebben geweigerd? Dan is het goed om te weten dat wie destijds de deur werd gewezen, nu zal worden verwelkomd. Bij "Pinnen mag" stel ik me mijnheer Cornelissen voor die weleens op de vingers is getikt omdat hij graag japonnen pint. Hier is er begrip voor. Pinnen mag.

We zijn op de eerste verdieping. Ik heb eindelijk besloten te gaan sparen voor mijn nabije oude dag.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Finished Pavoni & Fuji PXG4 pid: Probe Inside the Ring

KiwiSDR2 [radio]

Tiny Cheap Fluid Bed Roaster by Tije and Jan