Bolt-Efeu "Premsela" vulpotlood

Op vrijdag 17 augustus 2012 overleed op 94-jarige leeftijd Bep Premsela, een lieve, milde, zeer ontwikkelde en knappe vrouw, weduwe van Robert "Boet" Premsela die vijf jaar eerder op 92-jarige leeftijd was gestorven.

Samen hadden ze vele jaren een boekhandel, gespecialiseerd in boeken op het gebied van beeldende kunst, vormgeving en architectuur, die vandaag nog bestaat. Ik citeer uit het Boekblad:

Alleen Boet en zijn jongere broer Benno overleefden de Tweede Wereldoorlog; zijn ouders en zuster waren in Auschwitz vermoord. Na de oorlog trouwde Boet met Bep Boas en in het eerste naoorlogse jaar overheerste een overweldigend gevoel van vrijheid. 'Vrij zijn betekende voor ons je bezig kunnen houden met dingen die je interesseren, vertelde Bep in een interview, 'in ons geval boeken - zonder daarbij iemand boven je te hebben. We wilden alleen maar verantwoording afleggen aan elkaar.'

Ze woonden vlak achter het Concertgebouw, een statige, rustige buurt. Hoe wijs en vriendelijk ze ook was, Bep kwam in actie wanneer iemand in de omgeving zich in haar ogen niet wellevend gedroeg. Ook een nieuwe buurvrouw die voor veel overlast had gezorgd en die met een bos bloemen bij haar aan de deur kwam om zich te verontschuldigen, kreeg een strenge vermaning.

De laatste jaren had ze, ook door problemen met haar rug, minder tijd voor het onderhoud van haar tuin. Toen ze was overleden, verzochten enkele buren me om de klimop die vanaf haar tuin huizenhoog was gegroeid te ruimen, omdat het vallend gebladerte hinder gaf. Ook twee bomen zouden ze graag weg hebben. Een inspecteur van de gemeente gaf gelukkig geen toestemming voor het rooien en hij wees me vertrouwelijk op een zeldzame varen. Als hij die in zijn rapportage zou opnemen, mocht er sowieso niets meer aan de tuin worden veranderd.

De klimop is wel weggehaald. Hij werd te groot en zou het dak van het huis hebben getrokken. Willi Egger, een multi-vakman, van oorsprong veearts maar intussen ook timmerman, boekbinder en typograaf (hij verzorgde de typografie van Het Voorbeeldige Boek van Johan Polak), sneed op mijn verzoek een stuk van de vuistdikke stam van de oude klimop van Bep Premsela.

Nu heeft hij het hout, dat bijna twee jaar heeft kunnen drogen, gebruikt om een bijzonder fraai en dierbaar vulpotlood mee te maken:

Bolt-Efeu vulpotlood "Premsela"

Dankje Willi!