Kostverlorenvaart

In het FOAM hangen foto's van Guy Tillim die onder de titel Avenue Patrice Lumumba beelden verzamelde van gebouwen die in de vroege jaren zestig het zelfvertrouwen van de onafhankelijke voormalige koloniën uitstraalden. Nu is alles in verval. Een leeg zwembad met een mooi wit overhemd dat aan een waslijn wappert. Een ambtenaar in een kale kamer, die naar buiten kijkt terwijl de leesbril in zijn hand het licht vangt. Toelichtingen die in het Foam bij de foto's worden gegeven, hebben vaak hun eigen taal. Een fotograaf doet onderzoek, is scherp in het vage en confronterend in het terloopse, dwingt de kijker een standpunt in te nemen en dergelijke. En toch staat er vaak wel wat dat ik graag wil weten. Bij een gallerij kleine foto's van Tillim staat op de muur een toelichting gespoten die me de indruk geeft dat het de curatoren eigenlijk geen bal uitmaakt wat er staat. "In 1990 ontvluchtte blanke inwoners in grote getale het centrum van Johannesburg." Niemand die er

Borstlap - Bennink - Glerum North Sea Jazz 2009 was prachtig. Veel concerten gezien van Artist in Residence John Zorn met zijn band in diverse gedaantes. Wild, precies, een verrukkelijk pandemonium. Starvinsky Orkestar verdiende meer ruimte want er was net geen tijd voor het bloedmooie "Fragrant Moondrops." Eric Vloeimans was ongelooflijk en Benjamin Herman liep over de brede bühne te stuiteren -- ook als een bandlid van hem kalm een solo speelde, vloog hij er gillend omheen. Ongeremd enthousiasme en levenslust. Topturner. Als er een bar bij was had ik gezegd "I will have what he is having" maar op de sterke koffie van de Mobiccino- karretjes ging het voor ons al hard genoeg. Han Bennink demonstreerde dat je, als je écht kunt drummen, genoeg hebt aan één trommel en je kunt zelfs zonder. Een vrolijke bezetene. Hij had de vader kunnen zijn van Michiel Borstlap (piano) en Ernst Glerum (bas) maar hij was de jongste hond van de drie. Er gebeurt zoveel overal dat je hoe