Kostverlorenvaart

THE LAST BLAST from Roemer Overdiep on Vimeo .     Stephen Sweeney built us a Transparent PortaFilter and the first two video clips we made were eye openers for many coffee aficionados. Still, there is more to clarify by using Sweeney’s TPF. For instance, we would like to check if a less tightly fitting tamper would ensure the puck remains in place when the piston is raised on a lever machine. This weekend we set out to film more, starting off with the Rocket E61 machine. The calm trickle of water above the puck was a bit of a surprise to us, as it demonstrates how on such a machine the pre-infusion and pressure buildup is very gentle and gradual. Alas, the TPF burst after 1.5 shots so that was all the footage we were able to record for now. Hopefully we will be able to do the rest later this year. Again, we thank Stephen Sweeney for providing us with his TPF!

Wie stuurt, zit doorgaans fier rechtop. Veel verkeer zie je in de verte aankomen maar er kan vooral op de grachten in het centrum uit een dwarse gracht ineens een gigantische rondvaartboot komen en die stuurlui zijn meedogenloos. De partner zit eerst naast de stuurman maar naarmate de tocht vordert, gaat de voorplecht lonken en zeker als de zon schijnt is dat de plek om je te laten vallen, alles te vergeten en de dromen op je af te laten komen. Als er nog een derde persoon aan boord is, is dat vaak de toeschouwer, die kijkt naar de stuurman, de dromer, of de kade.

Op vrijdag 17 augustus 2012 overleed op 94-jarige leeftijd Bep Premsela, een lieve, milde, zeer ontwikkelde en knappe vrouw, weduwe van Robert "Boet" Premsela die vijf jaar eerder op 92-jarige leeftijd was gestorven. Samen hadden ze vele jaren een boekhandel, gespecialiseerd in boeken op het gebied van beeldende kunst, vormgeving en architectuur, die vandaag nog bestaat. Ik citeer uit het Boekblad : Alleen Boet en zijn jongere broer Benno overleefden de Tweede Wereldoorlog; zijn ouders en zuster waren in Auschwitz vermoord. Na de oorlog trouwde Boet met Bep Boas en in het eerste naoorlogse jaar overheerste een overweldigend gevoel van vrijheid. 'Vrij zijn betekende voor ons je bezig kunnen houden met dingen die je interesseren, vertelde Bep in een interview, 'in ons geval boeken - zonder daarbij iemand boven je te hebben. We wilden alleen maar verantwoording afleggen aan elkaar.' Ze woonden vlak achter het Concertgebouw, een statige, rustige buurt.