Papier



Op 13 februari 1945 werden 650.000 brandbommen gegooid op het Duitse "Florence aan de Elbe" en vuurstormen vernietigden bijna alles van Dresden. [artikel]

Deze week liep ik met een vriend in het Oktagon van de Hogeschool voor de Kunsten van Dresden. Een prachtig gebouw. Veel is intussen hersteld maar gelukkig is ook heel veel rauw gebleven, waardoor de oude sier ruimte laat voor licht en strakke lijnen.

Juliane Schmidt studeert af met een performance. Ze heeft een stapel van brede vellen vloeipapier laten komen. Op dag 1 pakte ze een vel van de stapel die tot haar schouders reikte, nam het vel voorzichtig op, draaide langzaam om, liep twee stappen en liet het dalen tot het op de grond lag. Alles rustig en geconcentreerd zodat het tere materiaal niet zou scheuren door de beweging.

Tijdens de korte reis bolde en krulde het papier, zwom het door de lucht.

Ze draaide zich om en haalde het volgende vel dat secuur op z'n plek werd gelegd, alle punten precies op het onderste. En weer, en weer.

Als wij binnenkomen, is de nieuwe stapel al vrij hoog. Haar blik op het papier gericht, of op oneindig, lijkt ze elders te zijn. Of is ze juist volmaakt dáár in de ruimte en zijn wij, die minder dan een uur blijven, zo vluchtig dat we nauwelijks waarneembaar zijn, dunner nog dan het papier?




Reacties

Anoniem zei…
mooi, Frans
sowieso papier
vroeger was ik altijd al verliefd op de hoge memoblokken
soms zelfs in meerdere harde kleuren
maar dit is van een andere orde
zo'n stapel als poef
voor jouw plekje op de bank
bij het eerste het beste idee zwier je je voeten eraf
pakt zo'n mooie dikke stift
en gaan

P
Anoniem zei…
prachtig en betoverend.

Liefs,
Lore
Anoniem zei…
Zo mooi en stil en bijna niet te geloven dat ze dit kan, volhouden en ook die flinterdunne papiervellen weer op een stapel krijgen...

Lijkt me bijzonder om daarbij geweest te zijn!

J

Populaire posts van deze blog

Finished Pavoni & Fuji PXG4 pid: Probe Inside the Ring

Tiny Cheap Fluid Bed Roaster by Tije and Jan

KiwiSDR2 [radio]