VPRO-kado
De telefoon gaat en ik neem zachtjes op want ik zit bij de Coffee Company mijn mail te checken. Het is de VPRO. Heel even denk ik dat ik op de radio ben maar het is een jongen van de telefonische verkoop die een tekst voorleest.
Zo vreemd, om iemand te spreken die merkbaar haast heeft maar die is getraind om kalm en duidelijk zijn aandeel van ons telefoongesprek van een scherm te lezen.
"U heeft de afgelopen drie maanden de VPRO gids gelezen" begint hij en daar dwaal ik al af. Ik heb de bode wel ontvangen maar ik heb hem niet gelezen. Ik heb helemaal geen tv, de radio luister ik af en toe even in de auto en dan ligt het er maar aan wie er op dat moment op 1 uitzendt. Van vroeger weet ik dat radio- en filmmakers bij de VPRO de ruimte krijgen en ik vind het belangrijk dat excentrieke mensen ook ergens een boterham kunnen verdienen. Ik zou alleen niet weten wanneer ik ernaar zou moeten kijken.
"Ik mag u een aanbieding doen om het abonnement te verlengen en als u de VPRO gids een heel jaar wil lezen dan mag ik u er een kado bij geven."
Ik wil helemaal geen kado. Toen ik drie maanden geleden mijn lidmaatschap verlengde, moest ik kiezen tussen een DVD en de bode. Bij de DVD had ik moeten kiezen uit diverse titels die mij niets zeiden en dat levert onnodig ingewikkeld overleg op, dus koos ik voor de bode. Zo neem ik in een restaurant ook graag de dagschotel, dat voorkomt gedoe met de menukaart. Gewoon ergens een hapje mee-eten.
"U zegt dat ik de bode heb gelezen, maar dat is niet zo," begin ik mijn antwoord, en meteen daarna klinkt een piep en is het gesprek voorbij.
Ik denk dat die jongen niet echt van de VPRO was.
Reacties