Ik weet te weinig van schoenenmerken, realiseer ik me, als ik in de lift van het bejaardentehuis de uitnodiging zie hangen van een paar winkeliers die vandaag, de dag na pinksteren, langs komen met ondergoed, sloffen en schoenen. Maagbanden, prothese bh's, steunpanties en comfort straps zijn er ook weer volop. Waarom word ik er een beetje bedroefd van? Er hangt geen aanbieding voor de nieuwste smartphone maar misschien is het juist wel relaxed dat de mensen die hier wonen niet meedoen met alle nieuwe dingen. Het zal ook mijn angst zijn om hier straks zelf te wonen. M'n kamer kan ik wel af maar de straat ga ik al niet meer op. Schoenen heb ik niet meer nodig, wel pantoffels. Ik ontlast mijn kinderen door die paar dingen zelf te kopen, beneden in de hal, met korting ook nog, en van kwaliteitsmerk. Ik weet nog niet wat Pulma Verbandpantoffels zijn maar ik ga erachter komen en met wat geluk verslijt ik er drie paar van.