Ah! Anti!
Terwijl ik koffie zit te drinken in de Berenstraat, komen twee Turkse mannen voorbijlopen. Een van hen draagt lange stokken over zijn schouder waarop een doek is gerold. Ze discussiëren druk met elkaar en gebaren. Er staat wat te gebeuren.
Ik reken af en volg. We komen op het Beursplein waar meer demonstranten staan. Een vrolijke groep mensen, jong en oud, Turks en Nederlands. Iedereen bekijkt elkaars spandoeken. Eentje lijkt ondersteboven op de stokken gezet maar dat wordt verholpen. "Laat de rijken de crisis betalen" wordt er gezongen.
Twee agenten te paard gaan de mars begeleiden. Een van de paarden lijkt zich zorgen te maken om alle rumoer en om de fotografen die hopen op spektakel maar het paard blijft uiteindelijk even beheerst als de ruiter.
De mars gaat naar het gebouw van De Nederlandsche Bank, waar toespraken worden gehouden. De een is vooral boos, de ander vertelt een verhaal over verandering en iedereen zou willen dat niet de gewone man, maar de vermogende mensen opdraaien voor de crisis die is veroorzaakt door ontspoorde bankiers.
Het is zonnig. Een jongen draagt een trui met daarop de oproep "Live life to the Marx" en een ander wil verandering in de geest van Ché: "Chenge the World".
Het bankgebouw wordt symbolisch omsingeld. Een keten van mensen houdt elkaar de hand vast en blaast hard op kleine scheepstoeters. De politiepaarden aan de overkant lijken aan te voelen dat het werk er zowat op zit. Ze kijken dromerig voor zich uit.
Een jongen met een megafoon loopt om de groep heen en schreeuwt: "Ah! Anti! Antikapitalis-me! Ah! Anti! Antikapitalis-me!" Hij heeft er lol in. Dit is geen menigte die plunderend door de stad zal trekken. Het lijkt me leuk bij een groep te horen die zo in verandering gelooft. Verandering die verbetering zal brengen.