Digitale spaarpot
De Aldi is mijn buurman maar ik kom er niet veel. Ik zou er veel geld kunnen besparen maar ik koop zelden dingen die kruideniers verkopen. M'n kleine koelkast is bijna altijd leeg --- wat zou ik erin moeten doen? Als ik door de gangpaden van een supermarkt loop, zie ik weinig dat ik moet hebben. En hoewel er genoeg mensen werken, weet ik niet wie ik zou moeten aanspreken. "Mag ik u wat vragen? Mijn koelkast is leeg, heeft u nog suggesties?"
Ik zou ook een boodschappenkarretje kunnen nemen, met wat willekeurige dingen vullen en dan verwisselen met het karretje van iemand die er zo te zien wel verstand van heeft. Maar zoiets moet je weten aan te pakken, iemand afleiden, en als er dan een portemonnee tussen de boodschappen ligt is dat achteraf moeilijk uit te leggen aan de politie. Wat ik af en toe wel bij de Aldi haal is bronwater. Dat kost bijna niets en het vult de koelkast, die dan ook weer nut heeft.
Bij de Aldi is de rij voor de kassa soms erg lang maar niemand wordt daar ooit nerveus van. En er volgt niet, zoals bij de Albert Heijn, een omroepbericht dat er een extra kassa open moet. Er is volgens mij niet eens een omroepsysteem, en zelfs als die er zou zijn, zou er weinig mee worden gedaan want er werkt meestal maar één kassamedewerkster. De bedrijfsleider is er ook wel, maar die heeft andere dingen te doen en als hij de andere kassa opent, blijkt het systeem soms eigenaardigheden te hebben die veel kassa-ervaring vragen. En dan gaat die kassa maar weer dicht.
Zo sta ik dan in de rij met mijn tas vol flessen bronwater. Ik kijk naar de aanbiedingen en soms koop ik er wat van. Er staan multivitaminen, vitamine C, paracetamol en een middel tegen taai slijmhoest. Het middel tegen het taaie slijm vind ik fascinerend. Je hoort daar nooit iemand over en toch komt het voor. Beide potten zijn even groot en even duur maar de ene zit maar half vol en de andere voor driekwart. Zo is er toch verschil, er is over nagedacht.
De ramadan is net begonnen en voor mij in de rij staan een paar vrouwen, sommige met hoofddoek om, die massa's bloem, zonnebloemolie en honing kopen. Ongeveer in de verhouding van een pak bloem bij twee flessen olie en zes potten honing. En dan drie tot zes pakken bloem per persoon. Wat zouden ze ervan maken? Iets dat lijkt op oliebollen of pannenkoeken? Lekker zoet en zonder suiker, van avondschemer tot ochtendgloren.
Ik zie ook een "digitale spaarpot." Dat treft, want binnenkort is er in Den Haag een conferentie van typografische computernerds over de hele wereld en ik heb beloofd iets te verzorgen waar de vrijwillige bijdrage voor de drank in kan.
De spaarpot is van plastic, in de vorm en het formaat van een weckfles, met een dikke draaidop erop. Het digitale zit hem erin dat de gleuf van de spaarpot twee beugels heeft die opzij schuiven als je er een munt doorheen duwt. De elektronica in de dikke dop weet wat de doorsnede is van elke Euromunt en zo kan worden gemeten en opgeteld wat er in de spaarpot zit.
De vrouw bij de kassa wil me mijn kassabon meegeven, "het is je garantiebewijs, drie jaar geldig" maar dat lijkt me onnodig. Werkt het, dan is het mooi, doet het niets dan is dat op zichzelf ook alweer leuk. Kijken of een van de ontwerpende programmeurs zijn miniatuurschroevendraaierset tevoorschijn haalt.
Op proef heb ik er een euro in gedaan. Die telde eerst mee voor een dubbeltje. Toen ik de dop eraf schroefde en de euro er nog een keer in deed, kwam de digitale stand daarmee op € 1,11
Daar gaan we nog veel plezier mee beleven.
